Kanilsnúðar...

Ég hef bakað kanilsnúða í hátt í 20 ár, en er þó ekki enn orðinn þrítugur (verð það eftir rétt rúman mánuð). Uppskriftin er vel geymd á blaðsíðu 100 í gömlu uppskriftabókinni hennar mömmu, skrifuð niður af mér í kringum 1990.

Nú er kominn sá tími að ég deili þessari uppskrift með alnetinu. Vindum okkur í þetta.

Uppskrift (einföld):
2 tsk þurrger
1 dl volg mjólk
2 1/2 dl hveiti
1 msk sykur
1/4 tsk salt
25 smjörlíki (brætt)

Aðferð:
Blandið þurrefnum vel saman í skál. Bætið því næst mjólkinni og smjörlíkinu við.
Hnoðið vel saman. Látið svo hefast á volgum stað í 45 mín.
Fletjið svo út deigið (ca. brennibolti að stærð coverar eina plötu, 16 snúðar).
Hafið deigið ágætlega þykkt eða ca tvöfaldur þunnur pizzabotn.
Penslið svo deigið með bræddu smjörlíki (viðbót við það sem er í uppskriftinni) og dreifið svo kanilsykri yfir.
Deiginu er svo rúllað upp, nokkuð þétt, og svo skorið í sneiðar, ca. þumalfingur að þykkt.

Látið standa á plötunni í nokkrar mínútur og bakið svo við 200 gráður í svona 15-20 mín, eða þangað til snúðarnir eru orðnir Peter Andre brúnir.

Ég geri venjulega 6-8falda uppskrift. Áttföld uppskrift skilar ca. 60 snúðum.

Myndir:
Fyrst sjáum við mynd af tæplega 40 snúðum, með og án súkkulaði.
Á seinni myndinni sjáum við stærð snúðanna borið saman við mandarínu.





Trikk:
Reynið að fletja deigið út þannig að það verði ekki alveg hringur, heldur meira eins og egg, þ.e. að hæðin sé meiri en breiddin. Þannig næst lengri upprúllun og því stærri snúðar.

Munið að festa síðasta endann svo hann losni ekki of mikið frá snúðnum, þannig að þeir verði eins og öfugt 6 í laginu. Þið sjáið á myndunum að það hefur losnað pínulítið hjá mér.

Ekki pensla of miklu smjörlíki; bara nóg til að kanilsykurinn festist ágætlega.


Sjá einnig færslu um signature pizzuna mína.

Gangi ykkur vel og verði ykkur að góðu.