Umferðin:

Var að keyra heim úr vinnunni núna áðan. Bara í nokkuð góðum fíling. Einhver jólalög í útvarpinu og María Sveins og þrusu stemning. Nei, reyndar var ég að hlusta á Dodda litla á X-inu.

Þegar ég er staddur við Skúlagötuna (Aktu Taktu) koma tveir bílar á blússandi ferð framhjá mér, svo lá við árekstri þegar annar þeirra sjáskaut sér fram fyrir mig.

Þeir lentu svo á rauða við gatnamót Sæbrautar og Snorrabrautar. Þetta voru annars vegar stífbónaður BMW með 4 púströr og breið dekk. Hins vegar áhreinn hvítur semi-hnakka-bíll með 1 púströr.

Það var greinileg spyrna í gangi.

Ég fylgdist rólegur með þegar púströrin skildu hnakkann eftir. Ójafn leikur. Við gatnamót Kringlumýrarbrautar og Sæbrautar lentu þeir aftur á rauðu.

Núllstillt.

Nú var allt gefið í botn og ég missti af þeim þar sem þeir fóru fyrir hornið þar sem Hrafn Gunnlaugs býr. Spurning hvað Hrafninn hafi verið að bralla í kvöld. Hugsanlega að skrifa handrit að einhverri stórkostlegri kvikmynd?

... Ég hef aldrei skilið neitt svona bílabull. Hestöfl, snúningar, vélatstærð og allt það. Þetta er bara latína fyrir mér. Enda á ég 1996 árgerð af Toyotu Corolla. Segir kannski ýmislegt um mig sem bílamann. Það að gefa í á milli ljósa er bara heimska finnst mér. Heimska því það er heimskulegt, heimska því það eyðir miklu bensíni, heimska því það er hættulegt fyrir ökumanninn og aðra ökumenn, heimska því það sparar engan tíma...

Þegar ég var svo kominn að gatnamótum Reykjanesbrautar og Bústaðarvegar (Sprengisand), þá lenti ég við hliðina á 4 púströrunum á rauðu ljósi. Hann leit svona í áttina til mín með fyrirlitningarsvip. Eins og ég væri bara eitthvað fífl með 1 púströr.

Svo kom grænt ljós og hann stakk mig af. Djöfull held ég að honum hafi liðið vel.

Where is the man in the brown jacket?
Hagnaðurinn