Kúkuðu næstum í brækurnar...

... slíkur var rembingurinn á Eddu draslinu á föstudaginn. Ef Sveppi hefði ekki verið þarna með krullurnar uppí loft, þá hefði þetta verið argasti viðbjóður. Fólk, sem á að flokkast sem leikarar, gat ekki farið með einfaldan díalog á milli sín án þess að það yrði agalega vandræðalegt. Samt horfði ég... þangað til ég fattaði að Punked var á Stöð 2. Betra sjónvarp þar á ferð.

... Stiftamtmaðurinn og Ólafur Þórisson voru hér í pítsu- veislu. Það eru góðar veislur og var troðið í sig eins og menn hefðu aldrei étið áður.

Brúðkaup
... í gær, laugardag, fór ég svo í brúðkaup hjá fólki sem ég þekkti ekki neitt. Frændi Hörpu. Missti af seinni hálfleiknum í landsleiknum, en fékk þess í stað að sitja á kirkjubekk. Fékk líka að klappa í kirkju í fyrsta sinn. Það var eftir að Ellen Kristjáns hafði sungið 'Here, There and Everywhere' með Bítlunum. Þetta var svona Bítlabrúðkaup. Svo var líka spilað Sting-lag, 'Love' með John Lennon, og að sjálfsögðu 'Look of Love' með Burt-aranum. Fínasta ceremónía, og presturinn var nokkuð sniðugur, e-ð sem ekki hefur áður sést.

Presturinn sagði m.a. þetta:
"... svo er eins og Jesú missi sig soldið hér í framhaldinu..."

Svo var veisla
Nú voru ca. 12 ár síðan ég fór síðast í brúðkaup, þá á Fárskrúðsfirði, þegar hann Óli frændi var að gifta sig. Var ég því ekki með þessi helstu atriði á hreinu. Hef reyndar séð bíómyndir, og var ég ekki viss um að þær sýndu rétta mynd af hinu dæmigerða íslenska brúðkaupu, hvað þá hinu ameríska.

En þetta var ósköp einfalt: fordrykkur, veislustjóri segir eitthvað, smá ræður, forréttur, ræður, aðalréttur, meiri ræður, gamanmál frá vinunum, video, myndir, kökuskurður, borðin burt, hljómsveit, fyllerí, timburmenn...

Hvernig er hægt að vera í ár að skipuleggja svona?

Veit það ekki. Fór snemma heim. Þekkti engan þarna og var ekki í fíling. Jú, Grétar Örvars var þarna, en ég þekki hann ekki neitt.

Hmmmmm,
Hagnaðurinn